-->

Chapter 1


(Third persons POV)

Sorry Anica, pero ayoko na.....


This is just a 5 letter word. A 5 letter word that ruined me... I don't know how to react. My heart and my body feels numb. I can't barely breathe.


Oh, wait..


Maybe it's just a prank.. Yes! A prank. Ito yung mga uso ngayon di ba????


I immediately replied to Vince...


"O, Ano prank to no? You can't me babe... Tigilan mo na yan at hindi mo ako mapprank. Be ready na, our flight is @ 2pm we need to be there by 11am. Daanan nalang kita jan ha. Dalian mo"


I click send..


Napangiti ako, hindi na ako nasanay sa pangttrip sa akin ni Vince. Sa loob ng 8 years na kami eh palagi naman nya kong pinagttripan. Ngayon pa ba? Eh we're already engaged. Ano pa bang ikakatakot ko? Hays self, why are you scaring yourself...


I look at my watch, 6 am na pala. Ang excited ko lang talaga kasi today aalis kami ni Vince pa Bora. Celebration of our 8th year anniversary. 8 years, ang tagal na pala but it always feels like bago palang talaga kami. He is my first boyfriend and definitely my last.. Parang kailangan lang we are just high school lovers now we're almost near on getting married...


Napatingin ako sa labas, medyo makulimlim.. Parang may nagbabadyang ulan... I whispered..


"Lord, not today please...."


I really don't like rains. Not only because you can't go outside when it's raining but because I feel like something bad will happen when it rains. It's just making my mood different...


CALLING: MY FIANCE'


I immediately press the answer button...


"good morning babe! prank pa more ka ha. You can't me. Hahahaha. Naka prepare ka na ba? Ako kasi ang aga ko nagprepare,I'm soooo excited na eh....."


"........"


"hey babe! bakit ang tahimik mo jan?"


".........."


"hey babe, are you still there?is there a problem?"


"Anica... ayoko na...."


"what do you mean? ayaw mo ng tumuloy sa bora? My urgent work ka ba babe??"


"ayoko na Anica.. itigil na natin to"


Sa pagkakataong ito,nangangarag na ang boses ko. Hindi ko alam pero parang hindi ako makahinga,parang wala na akong naririnig except sa kabog ng dibdib ko.


"vince... babe. Answer me please what's going on?"


"sorry anica. It's not your fault.. (sobbing). Sorry "


Unti-unting tumulo ang mga luha sa aking mata pero pinilit kong icompose ang aking sarili


"ano ba kasi vince?!. kung prank lang to tigilan mo na. Hndi na ko natutuwa..."


"Anica I'm not joking. Ayoko na . Please. Just let me go.. Ayoko na.."


"let you go? haha . Vince, 8 years tayo o. Fiancee mo ko. Okay pa tayo kahapon o, and now you're telling me na ayaw mo na?All of a sudden, ayaw mo na? Ayaw mo nalang bigla? 8 years vince.. And you're not gonna even tell me why? I deserve to know the reason vince! I deserve it!" diretsong sabi ko kay Vince habang umiiyak.


"you wanna know the truth? okay. I DON'T LOVE YOU ANYMORE. okay na ba tayo dun? ayoko na! ayoko na! just let me go..."


"pero bakit Vince?anong problema?what did I do wrong?okay pa tayo di ba? ikakasal na tayo Vince.. Please tell me..."sunod sunod kong sabi habang umiiyak


"sorry Anica,it's not fault,kasalanan ko. Sorry Anica.. please let's stop this"


Napatahimik ako...


"is that really what you want?"mahina kong sabi


"YES" mabilis nyang sagot

Napatahimik ako....

Ganun na ba talaga nyang kagustong mawala ako as buhay nya? Ganun na ba nya talaga akong kagustong iwan?

Pinilit kong ayusin ang aking sarili mula as pagkakatahimik

"okay.. if... if.. it's what you want.. I'm... I'm letting you go"  sagot ko na may pangangarag ng boses sabay end ng call.


Unti unti na namang bumasak ang mga luha sa aking mata.. tuloy tuloy at waring hindi titigil sa pagbagsak. Kasabay na aking pag-iyak ang unti-unting pagbagsak ng malalaking tipak ng ulan sa kalangitan...


Umuulan na naman... Iniwan na naman ako....


-end of Chapter 1

-N-







No comments:

Post a Comment

Instagram